Dostrzeganie bliźnich i odkrywanie wartości. Materiały na wesoło i na bardzo poważnie, o nas, dla Was i o całym świecie. Nieoficjalna strona katolicka (także dla niekatolików i wątpiących).
	Strona Duszyczek i Duszków - Internetowa wspólnota pomocy i wsparcia duchowego. Rozmowy, wartości, intencje DUSZKI.PL a tak dokładnie to Duszyczki i Duszki (*) - czyli "Duszkowo" :-) Dzisiaj jest: 2024-11-21 08:30:25 Aktualizacja dnia: 2024-10-27 09:32:05
Gdy oczekujesz pomocy lub sam(a) chcesz innym pomagać. Albo chciał(a)byś porozmawiać o czymś ważnym lub choćby tylko o wczorajszym podwieczorku :-) Dla wszystkich, w każdym wieku - od 0 do 201 lat ;-)

Rocznica 18 lat oficjalnego działania Duszków w dniu 01.11.2023 i 17 lat strony Duszki.pl! ^(*):-) Serdecznie zapraszamy!

UWAGA! Ten serwis, strona i podstrony mogą używać cookies i podobnych technologii (brak zmiany ustawienia przeglądarki oznacza zgodę na to)!

Relacja Duszyczki Irenki - 2015.01.20.

20 stycznia 2015 r. - VII Dzień Judaizmu w Sieradzu

XVIII Dzień Judaizmu w Kościele Katolickim w Polsce

Sieradzki Tryptyk Męczeństwa i Dzień Judaizmu – wspólne wspomnienie przodków

 

20 stycznia 2015 w Sieradzu po raz siódmy obchodzony był Dzień Judaizmu. W Kościele katolickim w Polsce był to już XVIII dzień z rzędu. W Teatrze Miejskim wypełnionym do ostatniego miejsca odbyła się uroczystość pod hasłem: „Sieradzki tryptyk męczeństwa”. Natomiast po niej przy Ścianie Memorialnej w pobliżu Kolegiaty uczczono ofiary sowieckiego nalotu na Sieradz.

„Sieradzki Tryptyk Męczeństwa” był przedstawieniem multimedialnym, przygotowanym przez dorosłych i młodzież.

Pierwsza część – „Strzały na sieradzkim kircholu” została przygotowana wg scenariusza Józefa Szubzdy. Wystąpili w niej harcerze 12 Burzenińskiej Drużyny Harcerskiej „Sokół” pod kierunkiem drużynowego Przemysława Serwety.

Ta część opowiada o wydarzeniach 14 listopada 1939 roku, kiedy zostali rozstrzelani Sieradzcy Zakładnicy. Widzieliśmy posiedzenie sądu kapturowego, w trakcie którego wyczytywano nazwiska Zakładników. Zostali oni uznani za osoby niebezpieczne bądź bezużyteczne dla III Rzeszy i należało je rozstrzelać. Tak splotły się losy osób trzech narodowości – Niemców, Polaków i Żydów. W tym dniu ofiar nie było tylko wśród Niemców…

Widzieliśmy fragment ceglanego muru, do którego podprowadzano ofiary. Spadały do wykopanego dołu, otrzymując strzały w tył głowy. Niektórzy Zakładnicy spadali do dołu razem – gdy ojciec i syn nie chcieli się rozstać… Wszystko pokazano w sposób bardzo wyrazisty i aż nadto zbliżony do realnego. Teraz, gdy piszę te słowa, w wielu miejscach na świecie – także w mojej Ojczyźnie, Ukrainie - ludzie zabijają jedni drugich, bynajmniej nie dlatego, że nie mają co jeść… Minęło 76 lat – nic się nie zmienia…

Część druga tryptyku – „Przy szabasowych świecach” została przygotowana przez uczniów Publicznego Gimnazjum w Warcie pod kierunkiem: Barbary Neyman, Aldony Jurek i Małgorzaty Szymańskiej-Cegiełki: najpierw była bardzo ciekawa i wymowna opowieść o Żydach, którzy przed wojną żyli wśród Polaków. Mieszkali zarówno w Sieradzu, jak i w wielu innych mniejszych lub większych miastach i miasteczkach (nazywanych sztetlami). Byli szewcami, krawcami, fryzjerami. Razem z Polakami siedzieli w jednej ławce w szkole, czasem wspólnie odrabiali lekcje. Gdy nadchodził szabat, zapalali świece i modlili się. Przychodzili do synagogi, której budynek w Sieradzu częściowo się zachował (obecnie są tam biura; w 2014 roku budynek synagogi spłonął, aktualnie jest w remoncie). Często też śpiewali piosenki, grali na skrzypcach, tańczyli… Czasem spotykali się także z antysemityzmem. Wiadomo jednak, że gdy nadeszła wojna, mogli liczyć na Polaków.

Drugi sieradzki dzień męczeństwa – to 28 sierpnia 1942 r., kiedy rozpoczęła się likwidacja miejscowego getta. Mogliśmy zobaczyć wiele zdjęć archiwalnych, ilustrujących jak Żydzi byli pędzeni do kościoła przy klasztorze Sióstr Urszulanek Serca Jezusa Konającego (Urszulanek Szarych). Dobrze oddała to impresja filmowa autorstwa Jerzego Kaszuby. Fragmenty kroniki okupacyjnej, sporządzonej przez s. Paulinę Jaskólankę USJK, czytała s. Agnieszka Tarabuła USJK. Usłyszeliśmy, jak Żydzi byli wtłaczani do kościoła, o ścisku, w jakim tam przebywali, a potem Niemcy za wszelką cenę próbowali oderwać dziecko od ojca…. Wiadomo, że Żydzi sieradzcy zostali wywiezieni do obozu w Chełmnie nad Nerem…

Po tym tragicznym dniu miała nadejść kolejna część tryptyku męczeństwa – 20 stycznia 1945 r. 70 lat temu na miasto, w którym mieszkamy z Mężem, Duszkiem Zbyszkiem, spadły sowieckie bomby. Wiadomo już, że nie było potrzeby bombardowania miasta – Niemcy uciekali w popłochu. Ucierpiała niczemu winna ludność cywilna – mogli żyć… Autorem impresji filmowej, dedykowanej kilkudziesięciu ofiarom, był Jerzy Kaszuba. Wspomnienia nalotu sowieckiego mimowolnie każą nam się przenosić na ukraiński Donbas… Tam jeszcze nie spadają bomby lotnicze, ale Rosjanie nadal stosują taktykę „spalonej ziemi”.

Po spektaklu obecni na nim dorośli dzielili się refleksjami. Ks. prałat Marian Bronikowski, proboszcz parafii Wszystkich Świętych w Sieradzu, bardzo dbający o sprawny przebieg uroczystości oraz o zaproszonych gości, powiedział, że Sieradz się uczy pamiętać. Polaków i Żydów nazwał braćmi, którzy odnaleźli się po długim czasie.

Ks. bp włocławski Wiesław Alojzy Mering, od lat przyjeżdżający do Sieradza na Dzień Judaizmu, który stał się dniem diecezjalnym, mówił o szacunku do religijności człowieka i o tym, że Kościół katolicki od dawna postrzega Żydów, jako starszych braci w wierze.

Naczelny Rabin Polski Michael Shudrich, goszczący w Sieradzu również od lat, był wyraźnie poruszony. Mówił o tym, że to, co widzi w Sieradzu, to dowód nie tylko przyjaźni między Polakami i Żydami, ale też prawdziwego partnerstwa i myślenia o drugim człowieku.

Do Sieradza przyjechała także Anna Chipczyńska, przewodnicząca Zarządu Gminy Wyznaniowej Żydowskiej w Warszawie. Podkreśliła, że w Sieradzu, Burzeninie i Warcie jest wspaniała, wrażliwa młodzież, która dzięki edukacji rozumie inny naród i jego kulturę oraz historię. Wyraziła też nadzieję na spotkania młodzieży polskiej i żydowskiej – np. w Warszawie.

Po spektaklu goście i sieradzanie udali się pod Ścianę Memorialną. Tam zostały odmówione żydowskie i katolickie modlitwy za zmarłych oraz zapalono „Światła pamięci”. Ściana Memorialna w Sieradzu wywołuje u mnie skojarzenia ze Ścianą Płaczu w Jerozolimie. Jest też miejscem wspólnej polsko-żydowskiej refleksji i modlitwy. Dobrze, że coraz częściej uczestniczy w niej młodzież.

Przy Ścianie Memorialnej przemówienia wygłosili: poseł na Sejm RP Cezary Tomczyk (w nalocie na Sieradz zginęli jego krewni) oraz Prezydent Miasta Sieradza Paweł Osiewała.

Podziękowania należą się nie tylko młodym aktorom, śpiewakom i muzykom, ale także: Hufcowi Sieradz im. Sieradzkich Zakładników 1939 roku, Publicznemu Gimnazjum w Warcie, Towarzystwu Przyjaciół Sieradza, Sieradzkiemu Centrum Kultury oraz Zgromadzeniu Sióstr Urszulanek SJK w Sieradzu.

Ufamy, że kolejne Dni Judaizmu będą coraz bardziej przybliżały mieszkańcom polskich miast i miasteczek historię i kulturę ich braci - Żydów. Mamy nadzieję, że miasteczka żydowskie, których już nie ma, odżyją w pamięci i świadomości Polaków. Szczególnie ważna jest też troska o cmentarze żydowskie w Polsce, gdyż często nie ma już Żydów, którzy mogliby się nimi zająć.

 

Tekst i zdjęcia

Przygotowała Duszyczka Irenka

Wróć do strony głównej